Η Ψυχολογική περιπλοκότητα στο σεξ

Η σεξουαλικότητα είναι μια ενέργεια. Είναι η έλξη και η σύνδεση μεταξύ της αρσενικής φύσης και της θηλυκότητας, με σκοπό την εκδήλωση, την δημιουργία και την συνέχιση της ζωής. Είναι ακόμα η έλξη του πνεύματος προς την ύλη, σε σύνδεση με τη ζωογόνο δύναμη.

Το σεξ στο χώρο και το χρόνο του είναι εντάξει αναπτυξιακά, όταν αυτό δεν συγχέεται με ανάγκες συναισθηματικές και μνήμες από την παιδική ηλικία, καθώς επίσης και τη σχέση με τους γονείς ή τους φροντιστές μας.

Αρχαιότητα και σημερινή εποχή

Με την εμφάνιση της ηθικής στην αρχαιότητα, της μαιευτικής του Σωκράτη και στη συνέχεια με τις διδασκαλίες του Χριστού, εμφανίστηκε η έννοια του σωστού και του λάθους, όπου οι πράξεις συγκαταλέγονται ανάλογα με το πλαίσιο αναφοράς τους. Σε αυτή την εξέλιξη η ηθική γίνεται ένα εργαλείο που δεσμεύει το νου από τα πάθη του.

Πριν από αυτό το πεδίο της σεξουαλικότητας δεν συνεπαγόταν κάποια αμαρτία όπως παρατηρούμε στην ζωή των αρχαίων Ελλήνων και άλλων λαών της αρχαιότητας. Η σεξουαλική πράξη είχε μία τελείως διαφορετική θέση στην ζωή τους, σε αντιπαράθεση με τη σημερινή εποχή. Λατρευόταν ως η δύναμη της ζωής με τον θεό Διόνυσο στην αρχαία Ελλάδα και τα γεμάτα ενέργεια φαλλικά σύμβολα των αρχαίων ναών να κυριαρχούν δίπλα και παράλληλα με τον Απόλλωνα του φωτός.

Ο εσωτερικός ψυχολογικός κόσμος των ανθρώπων εκείνης της εποχής ήταν κατά μία έννοια υποανάπτυκτος, δεδομένου ότι η κατανόηση της εσωτερικής ψυχικής και ψυχολογικής ζωής όπως την γνωρίζουμε σήμερα δεν υπήρχε. Οι άνθρωποι τότε δεν λειτουργούσαν με συμβολικά και μεταφορικά νοήματα αλλά οι λέξεις στην επικοινωνία ήταν κυριολεκτικές.

Θα χρειαστούν δυο χιλιάδες χρόνια έως την ανακάλυψη της επιστήμης της ψυχολογίας, έτσι ώστε η επικοινωνία ως σύνδεση να αλλάξει οριστικά επίπεδο συνείδησης. Κατανοούμε πλέον ότι η σεξουαλική σύνδεση και σχέση είναι ένα ζωτικό δυναμικό γεγονός, παράλληλο με την ψυχολογική μας κατάσταση.

Που είναι το μπέρδεμα;

Αναζητώντας μία αδελφή ψυχή! Αρχικά μήπως χρειάζεται να βρούμε την ψυχή μας;

Το ζήτημα που χρειάζεται περισσότερη κατανόηση είναι το γεγονός ότι πολλές φορές είναι πιθανό να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε εσωτερικά την συναισθηματική ψυχολογική λειτουργία από την επιθυμία για σεξουαλική συνεύρεση.

Στην σύγχρονη ψυχολογική κατανόηση του εαυτού μας, η επιθυμία κατανοείται ως μία συναισθηματική κυρίως λειτουργία. Η ικανοποίηση μιας τέτοιας συναισθηματικής κατάστασης ή επιθυμίας μπορεί να βρει διέξοδο και έκφραση παρορμητικά στο πεδίο της σεξουαλικότητας.

Θέλουμε κάποιες φορές να ρυθμίσουμε ασυνείδητα την συναισθηματική μας ζωή ρυθμίζοντας την σεξουαλική αλληλεπίδραση σε εμάς ή στο σύντροφο. Όταν έχουμε ένταση κάνουμε σεξ αποσυνδεδεμένοι λειτουργώντας μηχανικά και όταν είμαστε παθητικοί αποφεύγουμε να κάνουμε σεξ καταπιέζοντάς την επιθυμία. Έτσι θεωρούμε ότι επιλύουμε την συναισθηματική ανάγκη μας για επικοινωνία, είτε κάνοντας ασταμάτητα σεξ γεμάτοι ένταση, είτε διακόπτουμε την σεξουαλική σχέση με τον σύντροφο για να είμαστε πιο ασφαλείς και «ήρεμοι», μπαίνοντας σε μια παθητικότητα.

Εσωτερικά, η λαχτάρα για να πάρουμε κάτι που επιθυμούμε (κυρίως συναισθηματικά) από ένα σύντροφο, αναδύει ταυτόχρονα και το φόβο της απόρριψης από εκείνον στη σκέψη ότι μπορεί να αρνηθεί. Παρορμητικά οδηγούμαστε από αυτό το φόβο σε μια αναζήτηση της ικανοποίησης της επιθυμίας μας ψυχαναγκαστικά και μεταθέτουμε την επικοινωνία της ανάγκης μας στη σεξουαλική πράξη. Τότε απλώς επιλέγουμε να ξεφορτωθούμε την ανησυχία μας.